ΠΡΟΣΕΓΓΙΖΟΝΤΑΣ ΤΗ ΜΟΝΑ ΛΙΖΑ ... ποιά απ' όλες????

Αυτές τις μέρες κάνουμε το αγαπημένο θέμα των παιδιών: ο εαυτός μου. Μιλήσαμε, παίξαμε, κάναμε ζευγαράκια κι ομαδούλες (σε άλλη ανάρτηση μια πολύ ωραία πρόταση που δοκίμασα) και βέβαια ήρθε ή ώρα για να γνωρίσουμε τη Μόνα Λίζα!

Ακολούθησα κυρίως την παλαιότερη πρόταση και προσέγγισή μου όταν δουλέψαμε το πρόγραμμα με τους καλλιτέχνες.  Κάνοντας κλικ στην εικόνα θα δείτε πως ξεκινήσαμε και φέτος με τη Μόνα Λίζα. Την παρατηρήσαμε, πήραμε τη σωματική της στάση, μετακινηθήκαμε και είδαμε τα μάτια της να μας ακολουθούν, κάναμε υποθέσεις για τα συναισθήματα που κρύβει το χαμόγελό της. Συγκρίναμε τη σωματική της στάση και τα συναισθήματα με τα δικά μας.

Εκεί χρησιμοποίησα την πρόταση της Κικής από τις Χαρούμενες Φατσούλες  για τα συναισθήματα της Τζοκόντα.

Χρησιμοποίησα και ένα βιβλίο που ανακάλυψα, που λέγεται "Η τέχνη του Λεονάρντο" (Καστανιώτης). Έχει μέσα διάφορες προτάσεις και δραστηριότητες. 

Εγώ εστίασα σε μία δραστηριότητα που αναφερόταν στους υπόλοιπους ζωγράφους που "έπαιξαν" με τη Μόνα Λίζα, κάνοντας ιδιαίτερη στάση στον Φερνάντο Μποτέρο και τη δική του εκδοχή, με την οποία ασχοληθήκαμε πριν 2 χρόνια ακριβώς. Για να δεις την προσέγγιση αυτή κάνε κλικ στην εικόνα.

Εκτός όμως από ζωγράφους ενέπνευσε και το μεγάλο μας Μάνο Χατζιδάκι. Ακούσαμε αποσπάσματα από το "Χαμόγελο της Τζοκόντας" όση ώρα έψαχναν με το ζευγαράκι τους να βρουν μία κρυμμένη και πειραγμένη Τζοκόντα. 

Η οδηγία ήταν να μην δει κανένας άλλο την κάρτα που θα έβρισκαν, παρά μόνο οι ίδιοι. Τους είπα επίσης ότι υπάρχει μόνο μία αυθεντική Μόνα Λίζα που τους έχει ένα μήνυμα. Αφού βρήκαν όλοι, ένα  ένα ζευγαράκι  (εκτός από αυτόν με την αυθεντική) μας έλεγε τι έπαθε η δική του Μόνα Λίζα και μετά μας την έδειχνε, π.χ. η δική μου ντύθηκε αστροναύτης, εμένα κουρεύτηκε σαν αγόρι, εμένα ντύθηκε σούπερμαν... κ.λ.π. Περιττό να σας πω ότι γελάσαμε με την καρδιά μας. Ξετρελάθηκαν τα μικρά αλλά κι εγώ! (Τις παρωδίες της Μόνα Λίζα θα τις βρείτε εδώ).  Σκοπεύω να ξαναχρησιμοποιήσω αυτές τις κάρτες βάζοντάς τους να τις μιμηθούν ή να ζωγραφίσουν αν θέλουν, τον εαυτό τους ελαφρώς "πειραγμένο".

Στο τέλος ήρθε και η κάρτα με το μήνυμα. Αλλά επειδή δεν έβλεπα καλά, γύρισα τον ανάποδο πίνακα που είχα κολλήσει και διαβάσαμε με μεγάλα γράμματα τι μας πρότεινε η ήσυχη Μόνα Λίζα. Νομίζω ότι πείσθηκαν από τις προτάσεις της!

Φέτος ξεκίνησα στην τάξη και το δέντρο της γνώσης. Απλοί κορμοί από κανσόν, όπου πάνω θα κολλάμε κύκλους τύπου Καντίνσκυ αλλά επάνω θα έχουν φωτοτυπία (που εποχή για μελάνια) κάτι όμορφο που γνωρίσαμε. Έτσι ήδη κολλήσαμε τη Μόνα Λίζα, τον Χατζιδάκι και τον Ντα Βίντσι. Επειδή μου φάνηκε φτωχό, μόλις εμπλουτιστεί θα το ανεβάσω.

Συνεχίζουμε, λίγο πτοημένοι από τη δίμηνη απόσπαση της τρίτης συναδέλφου που συμπλήρωνε την ομάδα μας, με περισσότερο άγχος και κούραση λόγω της μεγάλης ευθύνης, κατ' αρχάς για την ασφάλεια των παιδιών, με 25 παιδιά, δίχως ακόμη να έχουμε μετακομίσει. Πάντως εμείς θα κάνουμε όπως πάντα το ανθρωπίνως καλύτερο δυνατό. Οψόμεθα...

ΑΜΕΑ - ΦΥΛΛΑ ΕΡΓΑΣΙΑΣ- ΤΑ ΝΗΠΙΑ ΠΑΡΕΜΒΑΙΝΟΥΝ...

Η συζήτηση ξεκίνησε σήμερα με το βιβλίο του Ανδρικόπουλου: "Δυο παπούτσια με καρότσι". Δυστυχώς το χωριό μας αλλά και το νησί μας γενικότερα δε φημίζεται για την προσβασιμότητά του. Είχαμε πολλά να πούμε και να σκεφτούμε.

Με ενοχλεί τρομερά όταν παρκάρουν όπου βρουν, μπλοκάροντας τα πεζοδρόμια, την προσβασιμότητά τους αλλά και τις αναπηρικές θέσεις. Εμπνεύστηκα από τα γνωστά αυτοκόλλητα των streetpanthers (είμαι γάιδαρος, παρκάρω όπου θέλω) κι είπα να αντιδράσουμε κι εμείς στο νηπιαγωγείο σε αυτό το απαράδεκτο φαινόμενο, με το δικό μας τρόπο. 

Έτσι κι εγώ έφτιαξα τα παρακάτω φύλλα που θα πάρουν τα παιδιά στο σπίτι κι αν θέλουν και το κρίνουν σωστό θα μπορούν να τα κόψουν και να τα αφήσουν (όχι κολλήσουν) σε παρόμοια κατάσταση.

Έφτιαξα κι ένα αφισσάκι και 2 φύλλα εργασίας, ένα πιο εύκολο κι ένα λίγο πιο δύσκολο, αναλόγως την ηλικία και την εποχή που  κάνουμε το θέμα.

Ένα πετυχημένο φύλλο εργασίας όσον αφορά την προσβασιμότητα έχει και η Μυρτώ στα προσχολικά. Επίσης στο Περί νηπιαγωγών  η Μαρίνα έχει μια εξαιρετική ανάρτηση με το "Η Αργυρώ γελάει", πάνω στο οποίο η Τάνια έφτιαξε φύλλα εργασίας.

ΑΦΗ - ΟΡΑΣΗ - ΜΟΥΣΕΙΟ ΑΦΗΣ ΝΗΠΙΑΓΩΓΕΙΟΥ ΠΥΘΑΓΟΡΕΙΟΥ

Πρωινή βάρδια και θα ασχοληθούμε με τις 5 αισθήσεις (παλαιότερη προσέγγιση εδώ), όμως φέτος αποφάσισα να δώσω μεγαλύτερη έμφαση στην έλλειψή τους και με αφορμή αυτό να έλθουμε σε επαφή και ενσυναίσθηση με τα ΑΜΕΑ.

Στον τομέα της όρασης βρήκα μια πολύ καλή ευκαιρία να συνδυάσω το πρόγραμμα μουσειακής με την έλλειψη της αίσθησης της οράσεως. Η ιδέα μου ήρθε το καλοκαίρι που με το γιοκαρίνι μου επισκεφθήκαμε το Μουσείο Αφής του Φάρου Τυφλών στην Αθήνα. Πρόκειται για ένα από τα λίγα μουσεία όπου επιβάλλεται να αγγίξεις τα εκθέματα!!!! Εκεί λοιπόν εκπαιδευτήκαμε μάνα και γιος στο πως να οδηγούμε κάποιον τυφλό. Έπειτα περιηγηθήκαμε στα διάφορα εκθέματα με κλειστά εντελώς τα μάτια. Ήταν μοναδική εμπειρία και ευκαιρία για ένα παιδάκι να αγγίξει εκθέματα. Και μάλιστα παρατήρησα πως όταν επισκεφθήκαμε τα άλλα μουσεία, θυμόταν τα εκθέματα που είχε αγγίξει και τα έβρισκε ανάμεσα στα αυθεντικά.

Εμπνεόμενη λοιπόν από αυτή τη μοναδική εμπειρία αποφάσισα να παίξουμε το μουσείο αφής και στο νηπιαγωγείο. Πήρα μερικές μάσκες ύπνου και όσα αγαλματίδια μπόρεσα και μάζεψα από διάφορες εποχές της αρχαίας Ελλάδας για να στήσουμε το δικό μας μουσειάκι.

Μια σημαντική πληροφορία: το συγκεκριμένο πρόγραμμα μουσειακής αγωγής φέτος, πραγματοποιείται με την ευγενική χορηγία αρκετών  αγαλμάτων  και αντικειμένων από το μαγαζί  "Εν αρχή οινολόγος" στο Πυθαγόρειο, καθώς και με τη δική μου ευγενική χορηγία, που διέθεσα ένα σεβαστό ποσό για να πραγματοποιήσω τις δραστηριότητες που έχω ετοιμάσει. Να μην υπάρχει η ψευδαίσθηση ότι εμείς οι νηπιαγωγοί με το μειωμένο μισθό μας δε βάζουμε κι από την τσέπη μας για να κάνουμε το καλύτερο για τα παιδιά. 

Ευχαριστούμε πολύ κύριε Σολούνια!

Μάθαμε για την Μπράιγ και γράψαμε το όνομά μας στο φύλλο εργασίας που με πολλή χαρά μου είχαν δώσει στο Μουσείο Αφής καθώς και την ανάγλυφη ΑΒ. (Μπορείτε να το βρείτε εδώ. Πληροφορίες κι ένα βίντεο εδώ.)



 Μιλήσαμε για το συγκεκριμένο μουσείο και είδαμε φωτογραφίες των εκθεμάτων και προσωπικά βίντεο εκπαίδευσης οδηγού τυφλών. Ωραίο τους φάνηκε. Θέλετε να το κάνουμε κι εμείς; 

Μοιραστήκαμε σε ζευγαράκια, ο ένας τυφλός ο άλλος οδηγός.  Έπειτα ήρθε η μεγάλη ώρα να στήσουμε το δικό μας επίσημο μουσείο αφής του νηπιαγωγείου.

• Το κάθε παιδί εκπαιδεύτηκε βιωματικά ως οδηγός τυφλού.

• Έπειτα με κλειστά μάτια και δίχως να έχει δει πρώτα το έκθεμα/ αντικείμενο, προσπαθούσε να καταλάβει δια της αφής τι ήταν. Ήθελα να έχουν την αληθινή "άγνοια" της εικόνας.

• Στη συνέχεια τοποθετήσαμε καρτελάκια στα εκθέματα.





•  Τα παιδιά σε ομάδες κλήθηκαν να επισκεφθούν το μουσείο μας, να αγγίξουν και να επεξεργαστούν πλέον όλα τα εκθέματα, ενώ οι συμμαθητές τους έφτιαχναν τα καρτελάκια και την πινακίδα του μουσείου μας. 



                    

• Όταν επισκεπτόμαστε ένα μουσείο συνήθως γράφουμε σχόλια στο βιβλίο των επισκεπτών. Εμείς ζωγραφίσαμε και γράψαμε τι μας άρεσε περισσότερο από την "επίσκεψη"!







ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΣΤΙΣ ΠΡΩΤΕΣ ΒΟΗΘΕΙΕΣ

Για τρίτη συνεχόμενη χρονιά, έχουμε την χαρά και την τύχη να φιλοξενούμε στην τάξη (στην αρχή της σχολικής χρονιάς που ασχολούμαστε με το σώμα μας και την υγεία του) την εθελόντρια νοσοκόμα  του Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού, κυρία Φραγκισκα Φ. Την ευχαριστούμε θερμά για την προσφορά της.

Η κυρία Φραγκίσκα εκπαίδευσε τα παιδιά πως να καλούν σωστά το 166 και να δίνουν τις απαραίτητες πληροφορίες. Επίσης το κάθε παιδί ξεχωριστά εκπαιδεύτηκε στο να προσφέρει πρώτες βοήθειες στον εαυτό του ή σε ένα διπλανό του σε περιπτώσεις: μικροτραυμάτων, ρινορραγίας, εγκαύματος και πνιγμού. Τα παιδιά συνεργάστηκαν βιωματικά με την εθελόντρια αλλά και σε ζευγαράκια. 

Στο τέλος ζωγράφισαν τις εντυπώσεις τους και πήραν σε καρτούλα για το σπίτι μια συμβουλή για το έγκαυμα.

Εκπαίδευση στο πως να καλούν το 166 και τι πληροφορίες πρέπει να δώσουν, αν χρειαστεί.

Αναγκαιότητα φαρμακείου και στο σπίτι και στο αυτοκίνητο

Εκπαίδευση στη ρινορραγία

Εκπαίδευση στο έγκαυμα

Εκπαίδευση σε περίπτωση πνιγμού

Ευχαριστούμε πολύ για την επίσκεψη και τη συνεργασία! 

 

ΤΟ ΣΩΜΑ ΜΟΥ: ΣΚΕΛΕΤΟΣ - ΟΡΓΑΝΑ

Απογευματινή βάρδια, λίγα παιδάκια, ωραίο μάθημα. Τη Δευτέρα είχαμε μιλήσει γενικώς για τη χρησιμότητα του σκελετού και των οργάνων. Χρησιμοποίησα μοντέλα που είχα βρει στο "Ευγενίδειο".

  

Χρησιμοποίησα και μια πολύ ωραία ιδέα που βρήκα από το Νηπιαγωγείο του Αγίου Σπυρίδωνα Στροβόλου (εδώ).

Ο καλός μου φίλος μπαρμπά - Στάθης άρχισε πάλι τα πακετάκια του (μαθηματικά). Κι έτσι μια που φθινοπώριασε χρειαζότανε καλτσάκια για τα δάκτυλα των ποδιών και των χεριών. Αυτά όμως μπερδεύτηκαν (ξεχωριστές ομάδες χέρια - πόδια). Με τη βοήθεια της αριθμογραμμής (εδώ και εδώ) κλήθηκαν να να τα βάλουν στη σωστή σειρά. Η ιδέα αυτή όπως και η παρακάτω είναι των εξαιρετικών συναδέλφων από τη Χίο, τη δουλειά των οποίων μας είχε δείξει η κοινή μας σύμβουλος, κ. Μοσχοβάκη και μπορείτε να την βρείτε εδώ (με τον τίτλο "σημειώσεις σεμιναρίου μαθηματικών και ιστορίες για τα μαθηματικά).

(Μην κάνετε το ίδιο λάθος με μένα που είχα φτιάξει 2 δεξιά πόδια και 2 αριστερά χέρια. Όταν το κατάλαβα ήταν αργά)

Την Πέμπτη πάλι χρειάστηκε τη βοήθειά μας ο μπαρμπά-Στάθης. Οι γιοι του, ο Κίτσος και ο Μήτσος, ανέβηκαν σε σκάλες να μαζέψουν μήλα και έπεσαν και χτύπησαν. Χωριστήκαμε σε ομάδες γιατροί-γιατρίνες και ανάλογα με το ζάρι έπρεπε να βάλουν τσιρότα στους ασθενείς. Κέρδιζε η ομάδα που τα έβαζε όλα.

 

 Επίσης συνθέσαμε το παζλ του σκελετού (βλέποντας ένα μόμπιλε) και αργότερα τοποθετήσαμε τα όργανα στη σωστή θέση. Αυτά τα βρήκα εδώ και εδώ.

  

Για να μάθουν το δεξί - αριστερό χέρι το πιο απλό είναι μια κάρτα μόνιμα κολλημένη στον τοίχο ώστε να φτάνουν να τοποθετούν τα χέρια τους.

Για να καταλάβουν όμως πάνω στο σώμα τους που είναι περίπου ένα όργανο, πήρα ένα καπέλο και μια ποδιά, τους κόλλησα βέλκρο και κολλάγαμε πάνω στα παιδιά το κάθε όργανο (κάνανε όλα γιατί ήταν λίγα). Τους άρεσε πολύ αυτό.

Ως κορύφωση σήμερα τους φυλάω έκπληξη: θα παίξουμε  εναλλάξ γιατρούς, νοσοκόμες και αρρώστους χρησιμοποιώντας τσιρότα, μάσκες, ποδιές, αληθινά στηθοσκόπια και άλλα.

Ο ΚΥΚΛΟΣ ΖΩΗΣ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ

Ένα φύλλο εργασίας για τον κύκλο ζωής του ανθρώπου που φτιάξαμε την προηγούμενη Δευτέρα και ξέχασα να ανεβάσω.

 

ΤΟ ΣΩΜΑ ΜΟΥ - ΤΑ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ ΜΟΥ (Με αφορμή ειδώλια και αγάλματα)

Την Τρίτη που μας πέρασε, έκανα μια εισαγωγή στα παιδιά για τα βασικά συναισθήματα (χαρά, λύπη, θυμός, φόβος). Συζητήσαμε για βιώματά μας, οριοθετώντας υποτυπωδώς τα 4 συναισθήματα βάση των βιωμάτων μας. Όπως εμείς είμαστε διαφορετικοί έτσι και τα συναισθήματά μας είναι διαφορετικά. Το κάθε ερέθισμα μπορεί να μας προκαλέσει διαφορετικά συναισθήματα. Έτσι, με αφορμή πίνακες ζωγραφικής, είδαμε πως ο καθένας έχει διαφορετική αντίληψη για τα συναισθήματα. (Περισσότερο υλικό για τη συναισθηματική αγωγή εδώ)

• Το πρώτο που μας βοήθησε σε αυτή την κατεύθυνση είναι το παιχνίδι με τις μάρκες και τους πίνακες. Το κάθε παιδί διάλεγε μία μάρκα στην τύχη και την τοποθετούσε στον πίνακα που του προκαλούσε το συγκεκριμένο συναίσθημα.  (Περισσότερα παιχνίδια με συναισθήματα εδώ)

•  Στο δεύτερο παιχνίδι κλήθηκε το κάθε παιδί να πάρει έναν πίνακα και να τον βάλει κάτω από το συναίσθημα το οποίο θεωρούσε ότι έδειχνε.

• Στο τέλος χρησιμοποίησα το ρολόι των συναισθημάτων (δες εδώ) και το κάθε παιδί κλήθηκε να διαλέξει ένα συναίσθημα της ημέρας και να το κολλήσει στον πίνακα. Έτοιμο το μαθηματικό γράφημα!

Ξεκινώντας να ασχολούμαστε με το σώμα μας βασίστηκα στις ιδέες που διάβασα στο βιβλίο της Ανωγιαννάκη "Γνωρίζω το σώμα μου μέσα από την τέχνη" στα δύο πρώτα θέματα, τα σχετικά με τα κυκλαδικά ειδώλια.

Έτσι παρατηρήσαμε με τα παιδιά διάφορα αγάλματα σε εικόνες, τη στάση τους, από τι απαρτίζονται κ.λ.π. Σκεφτήκαμε πως μπορεί να νιώθουν αυτά τα αγάλματα που είναι αναγκασμένα να είναι ακίνητα και κάναμε τα δικά μας αγάλματα με το σώμα μας. (Εικόνες που μπορείτε να χρησιμοποιήσετε ώς ερέθισμα για συζήτηση)

Φτιάξαμε ατομικά κεφάλια ειδωλίων (άσπρα Α4 και άνοιγμα για μύτη) και μιλήσαμε για τον εαυτό μας ως ειδώλια στο μουσείο.

 

Συμπληρώσαμε σε φύλλο εργασίας το σώμα του ειδωλίου όπως εμείς θέλαμε. (Εδώ ένα νήπιο προσπάθησε να φτιάξει τον "κυνηγό" από το μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης).

 Όμως το σώμα μας δεν έχει μόνο την υλική του διάσταση αλλά και την ψυχική με έμφαση τα συναισθήματα. 

Τα ανέκφραστα κυκλαδικά ειδώλια με ενέπνευσαν να "παίξω" λίγο με τις εκφράσεις τους. Έτσι έφτιαξα κάρτες με προτάσεις δικές μου και δύο φύλλα εργασίας.

 

 (προνήπιο)

(νήπιο)

Συμπληρωματικές κάρτες με αριθμημένα ειδώλια για διάφορες χρήσεις όπως: αριθμητική σειραθέτηση ή αριθμοί - λαχνοί αντί για ζάρι ή απλές κάρτες αναφοράς.

Με αφορμή τα παραπάνω χάρηκα πολύ όταν ανακάλυψα το βιβλίο: "Ο Νικηφόρος ανακαλύπτει τα συναισθήματα, με οδηγό τα κυκλαδικά ειδώλια" της Γερουλάνου κι εννοείται πως το διαβάσαμε μέσα στην τάξη.
Τέλος, φτιάξανε τα παιδιά πάνω σε αγγείο ένα σώμα, όπως ήθελαν αυτά. Κάποια επέλεξαν τα κυκλαδικά ειδώλια.